Logopeda, dentysta i inne sprawy

Dzieje się, dzieje ... ciągle się coś dzieje :)

Wiki zeszyt do logopedii i pierwsze zadanie

Dzieci 3 letnie w przedszkolu naszej córki nie są objęte opieką logopedy, a Wiki niestety ma problemy. Nadal bardzo mało mówi po polsku, ale już zaczęła mówić po angielsku (yellow, red (w jej wykonaniu ted), blue, pink). Dlatego w czwartek wzięłam wolne i poszłyśmy do Pani logopedy na rozmowę. Pani okazała się bardzo miła, zaproponowała nam, żebyśmy pojawiali się u niej tak raz w tygodniu i od ręki dała Wiki zadanie domowe. Wiki choć generalnie słów niewielu używa, to ciągle buzią kłapie po swojemu. Natomiast przy Pani logopedzie nawet "a" nie mogła z siebie wydusić taka była zestresowana, czy onieśmielona. Na szczęście w domu Kruszyna współpracowała ładnie i zadanie domowe wykonała :) Przećwiczyliśmy la, lo, le, li, ly, lu i w poniedziałek poszliśmy całą rodziną do Pani logopedy. Tym razem Wiki była śmielsza i udało się jej wypowiedzieć "f. Myślę, że Wiki coraz lepiej będzie współpracować z Panią logopedą, już widać, że jest zainteresowana tym, co Pani jej proponuje:) Na prośbę Pani logopedy założyliśmy zeszyt, do którego będziemy wklejać zadania i z którego będziemy korzystać w codziennych ćwiczeniach. Mam nadzieję, że początkowy zapał Wiki, szybko jej nie opuści i że Mała przyzwyczai się do codziennych ćwiczeń.

Nie tylko logopeda, ale i dentysta znalazł się na naszej liście poniedziałkowych spraw do załatwienia. Już od jakiegoś czasu przygotowywaliśmy się na wizytę u stomatologa. Rozmawialiśmy z Wiki o ząbkach, dziurkach, szczotkowaniu ... i czytaliśmy książkę "Basia i dentysta". W poniedziałek na fotelu w pierwszej kolejności usiadłam ja. Wiki wraz z Tatą obserwowała cierpliwie i z przejęciem co, też mi Pani w buzi robi, potem sama zrobiła mi przegląd zębów, a na koniec usiadła ze mną na fotelu i Pani dentystka przejrzała również jej uzębienie. Na szczęście leczyć nic nie musimy, ale Wiki dostała przykaz dokładniejszego szczotkowania ostatnich zębów, ponieważ już zaczynają się odbarwiać i w przyszłości może pojawić  się tam próchnica. Wiki należy do dzieci, które lubią gabinety lekarskie/dentystyczne to też my już do widzenia mówiliśmy, a ona jeszcze ciągnęła nas na fotel ;) Myślę, że jak za pół roku padnie hasło "idziemy do dentysty", Mała chętnie pójdzie :)

Poniedziałek to również był czas załatwiania spraw urzędowych. W końcu przemeldowaliśmy się i złożyliśmy wnioski o zmianę dowodu. Niestety musieliśmy odwiedzić fotografa. Niestety, ponieważ ani ja, ani Mąż nie lubimy robić sobie zdjęć :) Na dodatek fotograf ciągle miał jakieś zastrzeżenia: "proszę wyjąć kolczyk z lewego ucha", "proszę zdjąć okulary, bo zbyt dużo zasłaniają" ... ehhh a ja całe życie w okularach chodzę! I zostałam taka goła, bez dodatków. Także teraz patrzę na zdjęcie i widzę jakąś inną kobietę ;)

Pierwsza fota, jeszcze nie do końca poukładane wszystko, brakuje trochę elementów ozdobnych i narzuta potrzebna, ale to już jest nasz pokój :)

Zaczęłam od Wikusiowych spraw i tak jakoś od razu przeskoczyłam do poniedziałku, a tymczasem w sobotę dotarły do nas meble z Bodzia :) Całą masę kartonów i gratów z naszego pokoju musiałam przenieść do salonu. Potem zajęliśmy się składaniem (oczywiście ja tylko pomagałam) mebli, aż w końcu stanęły :) Jeszcze później starałam się wszystkie szmaty i graty porozmieszczać w nowo nabytych meblach, ... I tak minął weekend. Nowy tydzień powitaliśmy niestety jeszcze bałaganem, ale cóż nie da się wszystkiego zrobić na raz. Bałagan nie jest istotny, ważne jest to, że mamy łóżko, szafę, półszafę i regał na książki :) Jak dziecko się cieszyłam z nowego nabytku :) w końcu pozbędziemy się kartonów :) Co do jakości mebli Bodzio tu wypowiadać się nie będę :) ale w przyszłości planuję taki typowo meblowy post, w którym trochę ponarzekam.