Grzybobranie

Strasznie żałuję, że weekendy są takie krótkie. Jest tyle rzeczy, które chciałabym robić, a na które w tygodniu brak czasu. 

W tę niedzielę udało mi się jakoś ogarnąć sytuację i po pierwsze zrobiłam pierogi z kapustą (mmm moje ulubione), a po drugie zamiast standardowo jechać do rodziców w odwiedziny umówiłam się z rodzicami w lesie :) :) :) i to był strzał w dziesiątkę :)

Był spacer, była radość ze znalezionych grzybów, spotkanie z rodziną też się odbyło i nawet babeczki cioci Ali zjedliśmy (tyle, że nie przy stole, a na leśnej polanie :))

Wiki spryciara, chodziła zawsze z tą osobą, której w danym momencie szczęście dopisywało :)

W sumie to myślałam, że to będzie bardziej spacer po lesie niż grzybobranie, bo przecież po grzyby to się jedzie raniuśko, bo później to ... Właśnie, dlaczego rano? Pojechaliśmy po obiedzie i przez godzinkę sporo grzybów zebraliśmy :) Takich zbiorów nie spodziewałam się. Za to dziadzio to z góry założył, że grzyby znajdzie i faktycznie, wchodzimy do lasu, a On od razu "Wiki choć zobacz grzybka ... Wiki kolejny ... Wiki ..." i tak sobie zbierali. Ciocia i Tata też grzyby kosili :) Babcia zapomniała okularów, więc trochę słabiej jej szło. A najgorzej jak zwykle mi :) Ja po prostu grzybów nie widzę :) Widzę natomiast piękno :) złote liście, grę światła, pajęczynę w rosie ... :) Ja do lasu jadę dla tych widoków :)

Te trzy śliczniuśkie to moje :) Takie piękne, że musiałam im fotkę strzelić :) nie ważne, że zdjęcie z komórki zupełnie nie oddaje tego piękna, ja je widzę tak jak widziałam je w lesie :)

Muszę częściej cotygodniowe spotkania rodzinne przenosić w plener :)