Będzie ciężko, będzie trudno

W chodzę do biura, zdejmuję płaszcz - jest jakoś pusto. Po chwili dowiaduję się, że koleżanka Ż.W. odeszła. Jestem w szoku, zresztą nie tylko ja, wszystkie jesteśmy w szoku. Tak z dnia na dzień, bez żadnego ostrzeżenia ... 

Myślę, że dziewczyna wystraszyła się obowiązków i odpowiedzialności jaka na nią miałaby spaść po odejściu E. Najmłodsza z pozostałej ekipy biura, jednocześnie byłaby najstarsza stażem. Mało że musiałaby zająć się sprawami, których sama do tej pory nie robiła, to jeszcze musiałaby uczyć mnie, A. i pewnie drugą A. również. Do tego wczoraj, ja sama przyczyniłam się do odkrycia błędu jaki wielokrotnie popełniła ... Dodam jeszcze to, że  z końcem lutego  Ż.W. skończyła staż, a pracodawca nie określił się, na jakich warunkach będzie dalej pracowała.

Mało? Ja w sumie ją rozumiem ... 

Sytuacja wygląda teraz tak: A. pracuje półtora miesiąca (bez doświadczenia), ja pracuję od miesiąca (bez doświadczenia choć program,  na którym pracuję znam dość dobrze), kolejna A. zaczęła pracę dzień po mnie i również nie posiada odpowiedniego doświadczenia. E. od której możemy i musimy się nauczyć wszystkiego jest tylko do końca miesiąca. 

Wydawało mi się, że będzie ciężko nawet z Ż.W. Teraz moje obawy ... Cóż jestem tak trochę przerażona 

Na szczęście mąż mnie wspiera. Tylko czy stres w pracy przypadkiem nie odbije się na nim ... :(