"Wielka księga humoru" M. McDonald, P. H. Reynolds - recenzja - Egmont

Wydawnictwo Egmont
Rok wydania: 2014
Ilość stron: 474
Kategoria wiekowa: 8+
Link do książki na stronie wydawcy

Rok temu miałam przyjemność poznać Hanię Humorek ze zbioru "Wielka księga. Hania Humorek" Książka ta kojarzy mi się z chorobą (dotarła do mnie kiedy Wiki była w szpitalu, a potem obie chorowałyśmy) jednak dzięki temu nigdy jej nie zapomnę. Pamiętam jak opatulona pierzyną i zlana potem ledwo ją trzymałam w rękach, ale uparcie czytałam i uśmiechałam się, zapominając o wszelkich niedogodnościach. Tym razem na szczęście w domu wszyscy zdrowi, więc "Wielka księga humoru" będzie mi się kojarzyć tylko z przyjemnością z czytania. 

Hania Humorek to niesamowita trzecioklasistka, postać barwna i niepowtarzalna. Pomimo humorków, nie można jej nie polubić. Ma głowę pełną pomysłów, a wykorzystując je sprawia, że rzeczywistość staje się ciekawa jak fabuła dobrej książki. Jak każde dziecko przeżywa różne problemy. To nie może się dogadać z przyjaciółmi, to w szkole ma problemy, ale z każdej z tych sytuacji wyciąga odpowiednie wnioski, tak by i czytelnicy mogli czegoś się nauczyć.

"Wielka księga humoru" pokazuje dzieciom, że bez komórek, gier, komputerów i wszelkich nowinek technologicznych też można dobrze się bawić. Promuje życie z książką i wśród rówieśników. Wiadomo jak wygląda świat obecnych dzieci. Maluchy dostają tablet w dłonie ledwo zaczną cokolwiek rozumieć. Komputery i znajomości sieciowe szybko stają się ważniejsze od zabaw na świeżym powietrzu z kolegami z podwórka. A książki? Wierzę, że jest wiele osób, które od małego zapoznaje swoje dzieci z książkami, ale niestety i tak sporo młodych ludzi porzuca dobry zwyczaj czytania i ulega atrakcyjności komputera.

"Wielka księga humoru" zawiera w sobie trzy tomy przygód Hani Humorek:

• Hania Humorek. W osiem i pół dnia dookoła świata
• Hania Humorek idzie na studia
• Hania Humorek. Mały detektyw

Są one kontynuacją przygód Hani opisanych w książce "Wielka księga. Hania Humorek", ale można je czytać z osobna i w odwrotnej kolejności. Obie książki zajmą młodego czytelnika na sporo czasu . Są one dość grube (ponad 400 stron), ale czcionka i odstępy między wierszami zastosowane w książce są duże. Nie brakuje również ilustracji. Obrazki jak widzicie są czarno-białe, ale świetnie oddają treść książki.

Książkę polecam dzieciakom z podstawówki. Może nie jest ona tak świetna jak "Przygody Tomka Sawyera", ale z pewnością wciągnie nie jednego młodego człowieka, a i dorosłego pomagającego w czytaniu również zainteresuje :)